18. Juli Wannern
⊙+⊣ ⊢⦿+⊣ ⊢⊙+⊣ ⊢⦿+⊣ ⊢⊙+⊣ ⊢⦿+⊣ ⊢⊙+⊣ ⊢⦿+⊣ ⊢⊙+⊣ ⊢⦿+⊣ ⊢⊙+⊣ ⊢⦿+⊣ ⊢⊙+⊣ ⊢⦿+⊣ ⊢⊙
Wannern von Ventschau no Toschelop un Horndörp an 18. Juli 2013 mit de Künstlers von Hus to Hus
.
Clock Twee drept sick tein Interessierte in Ventschau ann Diek. Dat schall no Toschelop gohn up oole Wannerwegens. Uns Bürgermeister, Stefan Betzenberger, seggt uns goden Dach un wünscht uns een goden Wech. Denn mut he wedder anne Arbeit. So goht wi tohopen mit de Künstlers von Hus to Hus los Richtung Kölng. An Dicken Busch beecht wi in dan Holln in un goht dan oolen Wannerwech Richtung Fischdieken. Wi komt man bloß bit no dan Groben hen. De Brück is twei un up anner Siet licht veel Holt dwars. Also dreiht wi bi un goht een annern Wech. An den Aftwieger wies ik jüm dat Hünengraf, wat son beten in de Dannen versteken licht. Dor beecht wi no rechts af un komt no de Flugbeobachtungsstation ut den 2. Weltkrieg. Een por von uns krupt dörch dat Finster un kiekt sik üm. Mannicheen hett överleggt, wattn mit düt Hus woll moken künn. De een woll een Disco, de anner een Hus, wo de jungen Lüüd sick ton Speelen dreepen künn.
Wi mössen obers wider un söken no dan Wech, de dörch de Felder no Toschelop feuern schöll. Wi hebbt söcht un söcht un sünd ton Sluss achter de Döschmeschin un denn dörch dat Tüffelfeld gohn bit wi bi Wenk up dan Hoff ankomen sünd. De Sünn het doolbrennt un wi harrn örndlich Döst. Bi de Künstlers Johannes und Stefanie sind wi inkeert un hebbt dor wunnerboret Iis, Kirschen un örntlich wat to Drinken krägen.
Dorno schöll dat jo wieder gohn no Horndörp. Wi wörn denn obers man blots noch fief Lüüd, de denn in dan Plummenwech inböcht un dörch de Feldmark no Horndörp lopen sünd. Wat von feinen Spaziergang. In Horndörp harn de Künstlers (Brigitte, Michael un Piet) all Disch un Steul upstellt. Piet het uns een wunnerboren greunen Tee ut China kookt un up chinesische Ort utschenkt. Dat wör dat Beste vun dan ganzen Dag. Dorno hebbt wi uns deelt. De Künstlers sünd vun Johannes mit Auto no Toschelop feuert worn, Nicole un ik wi twee hebt uns to Foot up dan Wech no Ventschau mokt un uns höcht öber düssen feinen Dag.
Dat vertell Brigitte Dörling